اصل کار فن جریان محوری

هنگامی که پروانه می چرخد، گاز از ورودی به صورت محوری وارد پروانه می شود و برای افزایش انرژی گاز توسط تیغه روی پروانه فشار داده می شود و سپس به تیغه راهنما می ریزد. پره راهنما جریان هوای منحرف شده را به جریان محوری تبدیل می کند و در همان زمان گاز را به لوله انتشار هدایت می کند تا انرژی جنبشی گاز را بیشتر به انرژی فشار تبدیل کند و در نهایت آن را به خط لوله کار هدایت می کند.

پره های فن محوری مانند بال های هواپیما کار می کنند. با این حال، دومی بالابر را روی بالها قرار می دهد و وزن هواپیما را تحمل می کند، در حالی که فن محوری هوا را در جای خود نگه می دارد و آن را به اطراف حرکت می دهد.

سطح مقطع یک فن محوری معمولاً یک مقطع بال است. تیغه ممکن است در موقعیت ثابت باشد یا حول محور طولی خود بچرخد. زاویه تیغه نسبت به جریان هوا یا فاصله تیغه ممکن است غیر قابل تنظیم یا قابل تنظیم باشد. تغییر زاویه یا فاصله پره ها یکی از مزایای اصلی فن محوری است. زاویه فاصله تیغه های کوچک سرعت جریان کمتری را تولید می کند، در حالی که افزایش فاصله باعث افزایش جریان می شود.

فن های محوری پیشرفته می توانند فاصله پره ها را در حین کارکردن فن تغییر دهند (مثل روتور هلیکوپتر) و بر این اساس سرعت جریان را تغییر دهند. این فن محوری با قابلیت تنظیم پره (VP) نامیده می شود.